(50o29’E, 23o14’E)
- wieś powstała w XVIII wieku i wchodziła w skład starostwa tarnawackiego, dzierżawione przez Zamoyskich. Po pierwszym rozbiorze Polski rząd austriacki wymienił je z Tadeuszem Dzieduszyckim na dobra solne Korsowo. W 1897 roku dobra te przeszły na własność Miączyńskich, którzy sprzedali je Tyszkiewiczom. Po śmierci Jana Tyszkiewicza w 1903 roku Łuszczacz otrzymał jego syn Władysław.
W pobliżu wsi w dniu 28 grudnia 1936 roku miała miejsce pierwsza w Polsce katastrofa samolotu pasażerskiego. Samolot Lockheed L-10 Electra lecący ze Lwowa do Warszawy na skutek oblodzenia musiał awaryjnie lądować. Podczas manewru maszyna straciła stateczność i runęła na ziemię z wysokości kilkunastu metrów, a następnie zapaliła się. W jej wyniku zginęło trzy osoby. Pomocy rannym udzielili mieszkańcy Łuszczacza.
W czasie II Wojny Światowej ścigający po bitwie pod Zaborecznem partyzantów Niemcy zamordowali kilkudziesięciu mieszkańców.
We wsi znajduje się kościół pod wezwaniem Podwyższenia Krzyża Świętego zbudowany wbrew zakazom ówczesnych władz w drugiej połowie XX wieku, a następnie rozbudowany według projektu Zygmunta Nowaka z Tomaszowa Lubelskiego. Jest to filia parafii w Krasnobrodzie.