ZAWADKI (50o26’N, 23o17’E)
- wieś wymieniona została po raz pierwszy w 1783 roku w akcie potwierdzającym Ordynację Zamojską przez cesarza austriackiego Józefa II. W końcu XIX wieku była tu wieś i folwark ordynacki.
W 1900 roku w Łodzi aresztowano Józefa Piłsudskiego, który w trakcie śledztwa zaczął symulować chorobę psychiczną. Przewieziono go do szpitala więziennego w Warszawie, a potem do Petersburga. Piłsudski w czerwcu 1901 rok uciekł ze szpitala w Petresburgu. Jego ucieczkę organizował Aleksander Sulkiewicz i lekarz Władysław Mazurkiewicz – działacze Polskiej Partii Socjalistycznej. Przybyli oni wraz z Piłsudskim i jego żoną Marią do Zamościa, a następnie do Tomaszowa Lubelskiego. Tu ich przewodnikiem został leśnik Jan Miklaszewski, który był wówczas kontrolerem w lasach Ordynacji Zamojskiej.
Ostatnią noc przed przekroczeniem granicy uciekinierzy spędzili w leśniczówce w pobliżu Zawadek. Gospodarował tu wtedy podleśniczy Brandt, który nie wiedział jakich gości przyjmuje. Powiedziano mu, że młoda para ze względu na prześladowania religijne w Rosji, udaje się do Galicji, aby tam wziąć ślub. Rano furmanką Piłsudski wraz z towarzyszami odjechał w kierunku granicy, którą przekroczył w Rebizantach.
Dziś jedynym śladem po gajówce, nad brzegiem niewielkiego strumyka w lesie, jest krzyż i głaz z mosiężną tabliczką. Pod wyrytym u góry godłem znajduje się napis:
„W tym miejscu w leśniczówce Zawadki przebywał w czerwcu 1901 roku zbiegły z rosyjskiego więzienia JÓZEF PIŁSUDSKI przyszły NACZELNIK PAŃSTWA.
Przeprowadzenia z Zawadek przez Wólkę Łosiniecką i granicę zaborów na Tanwi w Rebizantach dokonali leśnicy pod przywództwem Jana Miklaszewskiego (późniejszego profesora i rektora SGGW w Warszawie)
W 100 ną rocznicę wydarzeń
Leśnicy Regionalnej Dyrekcji LP w Lublinie.
A LAS ZAWSZE SZUMIAŁ PO POLSKU.
Zawadki rok 2001”.