RÓŻA (50o29’N, 23o13’E)
Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1838 roku, kiedy nabył ją Józef Szeptycki. Po jego śmierci w 1858 roku spadkobiercy sprzedali zadłużony majątek Konstantemu Sznukowi. Po nim w spadku przejęły go dzieci i żona, która powtórnie wyszła za mąż za Józefa Boguckiego. Wykupiła ona udziały pozostałych spadkobierców i na początku XX wieku była jedyną właścicielką.
W czasie II Wojny Światowej wycofujący się 2 lutego 1943 roku po zwycięskiej bitwie pod Zaborecznem oddział Batalionów Chłopskich Stanisława Ligęzy „Groma” zatrzymał się na odpoczynek we wsi. Niemcy otoczyli partyzantów, jednak ci zdołali wyrwać się z okrążenia. Rannych partyzantów umieszczono w samotnej gajówce, która została wkrótce otoczona przez Niemców. Wywiązała się ciężka walka. Z okrążenia zdołała wyrwać się jedynie sanitariuszka Elżbieta Grechuta z ciężko rannym porucznikiem Czesławem Aborowiczem „Azją”. Po zakończeniu walki w odwecie Niemcy spalili połowę wsi i zamordowali kilkadziesiąt osób. Na miejscu bitwy ustawiono pomnik – dzieło Adama Grochowicza (1917 – 1995) z Kolonii Siedliska koło Józefowa.